در نشست انجمن نویسندگان کودک و نوجوان مطرح شد:
فریدون عموزاده خلیلی: جهان داستانی احمدرضا اقیانوسی آرام و غمگین است
وحید نیکخواه آزاد: احمدرضا سال‌ها پیش چیزی به نام «پادکست» را شروع کرده بود
فریدون عموزاده خلیلی در هشتمین جلسه از سلسه نشست‌های تخصصی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان ضمن بررسی جهان داستانی احمدرضا احمدی فضای آثار این شاعر و نویسندۀ فقید را اقیانوسی آرام، عمیق، ژرف و در عین حال غمگین توصیف کرد.
به گزارش روابط عمومی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، این نویسنده و پژوهشگر، در نشستی که عصر پنجشنبه ششم مهرماه ١۴٠٢ با عنوان «نگاهی به زندگی و آثار احمدرضا احمدی» در محل این انجمن برگزار شد، جهان داستانی احمدرضا احمدی را غیر قابل سنجش با معیارهای معمول و مرسوم ارزیابی داستان دانست و گفت: جهان داستانی احمدی منحصر به خودش است و ما باید بپذیریم و به رسمیت بشناسیم که شیوۀ خاص نوشتن او چه در داستان و چه شعر را نمی‌توان با شیوه‌های رایج متناظر کرد.
خالق آثاری چون «غول بالای تپه» و «کلاغ‌های بلوار ساعت» در این نشست با اشاره به کلیدواژه‌های پرتکراری چون سفر، مدادرنگی، پاک‌کن، پسرک، مادر و … در آثار احمدرضا احمدی و تأکید بر این موضوع که آنچه آثار احمدرضا را متفاوت کرده، لحن اختصاصی او در لایه‌بندی داستان است، افزود: کشف‌های حسی احمدرضا در جهان داستانی‌اش شباهت بسیاری به کشف‌های حسی امپرسیونیست‌ها دارد؛ چرا که او همان رنگ‌هایی را که در پدیده‌ها حس می‌کند به زبان می‌آورد و به همین دلیل است که در جهان داستانی او رنگ جوانی پرتقالی، رنگ بهار نارنجی، رنگ آواز نیلی و رنگ امید لیمویی است و این‌ها کشف‌های حسی جدیدی در متناظرکردن پدیده‌ها با رنگ‌هاست که تا به حال مرسوم نبوده است.
در بخش دیگری از این جلسه وحید نیکخواه آزاد، کارگردان، تهیه‌کننده و فیلم‌نامه‌نویس، طی سخنانی با عنوان «شراب چهل‌ساله»، به بیان خاطرات طنزآلود خود با رفیق شفیقش احمدرضا احمدی پرداخت و گفت: احمدرضا بُعد دیگری داشت که آن را فقط نزدیکان او درک کردند؛ من از سال ١٣۵۴ با آثار او آشنا شدم تا اینکه سال ١٣۵٩ باب آشنایی‌مان در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان باز شد و با هم گره خوردیم.
این نویسنده و مترجم در ادامه با پرداختن به آثار منحصر به فرد احمدرضا احمدی، فعالیت‌های وی را به قدم‌زدن و کوبیدن مداوم در مسیری که سرانجام به راه تبدیل شد، تشبیه کرد و افزود: ویژگی شخصیت ادبی و هنری احمدرضا این است که ذوق‌آزمایی می‌کرد و به کارهایی چون نمایشنامه‌نویسی، قصه، شعر و حتی بازیگری دست می‌زد که آخرینِ آن طی سال‌های اخیر نقاشی بود.
خالق آثار سینمایی چون «دیو و دلبر» و «گنجشکک اشی‌مشی» با اشاره به سختکوشی احمدرضا احمدی و انجام فعالیت‌های بی‌هیاهوی وی در عرصۀ ادبیات و هنر خاطرنشان کرد: چیزی که امروزه ما به عنوان پادکست یا نسخۀ شنیداری یک اثر می‌شناسیم، سال‌ها پیش توسط احمدرضا احمدی شروع شده بود و او بود که گنجینۀ عظیمی از صوت آثار موسیقیدانان مشهور اروپا تا صدای شاعر شاملو، شجریان، شهبازیان و سیمین قدیری را با اجرای ترانه‌های کودکانه در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بنیان گذاشت.
تأثیر طنز در زندگی انسان‌ها بیش از فلسفه است
در بخشی از این برنامه که با اجرای حسین تولایی، شاعر و نویسنده برگزار شد، دکتر محمدجواد فریدزاده، فیلسوف و عضو شورای عالی علمی مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلام نیز با بیان اینکه معمولاً اهالی شوخی و طنز و فکاهه، زندگی تلخی را تجربه کرده‌اند، گفت: تأثیر طنز در زندگی انسان‌ها بیش از فلسفه است؛ چرا که انسان را با حقیقت عریان و بی‌بزک مواجه می‌کند و پس از آن است که انفجار روانی صورت می‌گیرد و روح برای دسترسی به پشت پردۀ قضایا آماده می‌شود.
احمدرضا احمدی شاعر، نویسنده، نمایشنامه‌نویس، یکی از چهره‌های جریان ادبی-هنری «موج نو» در ایران، عضو انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و همچنین از اعضای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بود که بیستم تیرماه ١۴٠٢ دار فانی را وداع گفت.
سلسله نشست‌های انجمن نویسندگان کودک و نوجوان با هدف بررسی موضوعات مرتبط با ادبیات کودک و نوجوان در محل این انجمن برگزاری می‌شود و حضور در این جلسات گفت‌وگومحور برای تمام علاقه‌مندان آزاد است.
