یک گل، ده گل، صدها گل؛ بدرقه‌ی راه کیانوش

شاعر بچه‌های جهان، به سفر ابدی رفت. «یک گل، ده گل، صدها گل» بدرقه‌ی راهش!
«محمود کیانوش»، پیشکسوت و نظریه‏‌پرداز شعر کودک ایران، نویسنده، مترجم، روزنامه‌نگار، پژوهشگر و از بنیان‌گذاران شورای کتاب کودک، تا بود دست از نوشتن برنداشت.
شاعران کودکِ پس از او، سادگی و روانی زبان شعرهایشان را، تنوع وزن و آهنگ، حضور جدیِ عنصرِ تخیل، و گشودن دریچه‌هایی زیبا برای کشف دنیا را در شعر کودک، تا همیشه وامدار محمود کیانوشند.
اگر چه کیانوش، سال‌های سال پیش، از جهان ادبیات کودک و نوجوان خداحافظی کرده بود، اما دعای او همراه همیشگی بچه‌ها خواهد بود: «در شعر خود هستم همیشه/ من زنده از لطف صداتان/ فرزندهای نازنینم/ سالم نگه دارد خداتان!»
کیانوش قلب امروز جهان را زنده از مهر کودکان و چشم فردای جهان راروشن از چهره‏‌ی آنان می‏‌دانست و او را به‌حق می‌توان شاعر بچه‌های جهان نامید، نه فقط به‌خاطر شعر و مجموعه‌ی شعری که به این نام از او به یادگار مانده، بلکه به‌خاطر نگاه فراگیر و انسانی او به کودکان جهان و به جهانِ کودکی؛ و به‌خاطر آثار ارزشمند و جذابی که برای کودکان آفرید و در دل آن‏ها زنده خواهند ماند.
انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، ضمن عرض تسلیت به علاقه‏‌مندان و خوانندگان آثار کیانوش، اطمینان دارد نقش تأثیرگذارِ این شخصیت دلسوز و دوستدار کودکان، تا سال‏‌ها در جامعه‌‏ی ادبی ما برجای خواهد ماند.