بیانیه‌ی انجمن درباره‌ی پیامدهای گرانی کاغذ و هزینه‌های نشر- سال ۱۳۹۱

0

بیانیه‌ی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان درباره‌ی پیامدهای گرانی کاغذ و هزینه‌های نشر

گرانی کاغذ به چاره‌جویی فوری نیاز دارد

به نام پروردگار کودکی

وضعیت کنونی اقتصاد نشر با خوش‌بینانه‌ترین نگاه به مرز هشدار رسیده است. روزی نیست که یک یا چند نویسنده و پدیدآورنده نگرانی خود را از مشکلات کنونی در اقتصاد نشر به‌ویژه گرانی کاغذ ابراز نکنند. آن‌ها حق دارند نگران باشند، زیرا شرایط پیش‌رو به‌گونه‌ای است که به‌طور مستقیم حقوق مادی و معنوی نویسندگان و پدیدآورندگان را در مخاطره  قرار داده است.

گرانی فزاینده‌ی کاغذ و دیگر هزینه‌های چاپ و نشر موجب شده است که بسیاری از ناشران از پذیرش آثار سر باز زنند و حتی نتوانند آثاری را که تیراژشان به پایان رسیده، تجدید چاپ کنند.

علاوه‌بر زیان ناشران، پدیدآورندگان و نویسندگان نیز امکان ارائه‌ی آثار جدید خود به مخاطبان را تا حدود زیادی ازدست داده‌اند که با مقایسه‌ی تیراژ کتاب‌های چاپ اول شش‌ماهه‌ی نخست سال ۹۰ و ۹۱ می‌توان به درستی این مدعا پی برد.

با آن‌که بررسی مشکلات و مسائل اقتصاد نشر نیاز به ارزیابی‌های عمیق و کارشناسانه دارد، اما نباید در این‌که به دلیل گرانی کاغذ اقتصاد نشر به شرایطی هشداردهنده رسیده، تردید کرد. شاید چنین استدلال شود که این مسئله حلقه‌ای از زنجیره‌ی مشکلات اقتصاد کلان است و به همین دلیل نمی‌توان جداگانه به آن پرداخت، اما آیا می‌توان عرصه‌ی فرهنگ را نادیده گرفت و با آن همانند یک کالای مصرفی برخورد کرد؟

اقتصاد نشر همچون سایر بخش‌های اقتصادی تنها یک چرخه‌ی مالی نیست که اگر به زیان‌دهی یا ورشکستگی دچارشد تنها با یک ضایعه‌ی اقتصادی مواجه شویم ، بلکه از آن‌جا که رابطه‌ای مستقیم با ساختار فرهنگی ما دارد، چنان‌چه برای مشکلات آن چاره‌جویی نشود، بیش ازهر چیز حوزه‌ی فرهنگ آسیب می‌بیند.

 تردیدی نیست که افزایش غیرقابل‌توجیه قیمت کاغذ به‌طورمستقیم بر بهای کتاب اثر می‌گذارد و در شرایطی که قدرت خرید مخاطبان محدود است، آن‌ها به ناچار کتاب را از سبد هزینه‌ی خانوار حذف خواهند کرد، و این به معنای هدر رفتن تلاش‌های پیشین در افزایش سرانه‌ی مطالعه در ایران است.

از طرفی با درنظرگرفتن رابطه‌ی تنگاتنگ آگاهی فردی و اجتماعی با میزان مطالعه، باید باور کنیم کاهش اقبال به کتاب‌خوانی در نزول شاخص‌های فرهنگ عمومی و پیامدهای جبری و هزینه‌ساز آن تأثیر مستقیم دارد.

براین‌مبنا کاغذ را باید در زمره‌ی کالاهای اساسی و مشمول همان حساسیت‌ها بدانیم و کاهش بهای آن را در اولویت قرار دهیم، با این امید که با اعمال مدیریت منطقی بر بهای کاغذ، اقتصاد نشر جان دوباره‌ای بگیرد و از این گذرگاه حساس عبور کند. درغیر‌این‌صورت بیم آن می‌رود با از دست دادن فرصت‌ها به شرایطی غیرقابل‌بازگشت وارد شویم.

تجربه نشان داده کم‌ترین بهره‌ی عقلانیت جمعی، آگاه شدن به صورت‌مسئله‌هایی است که چه بسا از نگاه پنهان مانده باشند. ازاین‌رو انجمن نویسندگان کودک و نوجوان نیز به‌عنوان نهادی فرهنگی و مدنی آمادگی دارد که با دعوت از دست‌اندرکاران اقتصاد نشر از جمله نویسندگان، پدیدآورندگان، ناشران و موزعان در یافتن راه‌حل‌های موجود ایفای نقش کند.

انجمن نویسندگان کودک و نوجوان

مهرماه ۱۳۹۱

به اشتراک بگذارید

یک دیدگاه بنویسید