پیام انجمن نویسندگان کودک و نوجوان به مناسبت درگذشت استاد شجریان
در سوگ صدای مردم ایران
انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در پیامی، درگذشت استاد محمدرضا شجریان را به مردم، بهویژه اهالی فرهنگ و هنر و خانوادهی استاد تسلیت گفت. در این پیام با اشاره به همکاری شجریان با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و کمک به ماندگار کردن اشعار بزرگان و ذخیرهی ارزشمند موسیقی ایرانی برای کودکان و نوجوانان، آمده است: «این هنرمند بزرگ، جان چند نسل را، با آواز بینظیرش، از کودکی با اشعار بزرگان و مفاخر ادب فارسی مأنوس کرد، راه تازهای در موسیقی ایرانی گشود و با تربیت شاگردان بسیار هنر ایرانی را تنومندتر ساخت.»
متن این پیام کوتاه بدین شرح است:
به نام پروردگار کودکی
چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست
روم به روضهی رضوان که مرغ آن چمنم
در این روزهای سخت، فرهنگ و هنر ایرانی با هنرمندی بزرگ وداع میکند؛ هنرمندی که نامش فراتر از یک رشته، با فرهنگ و هنر و انسانیت پیوند خورده و ماندگار شده است. استاد محمدرضا شجریان که با پشتوانهی چند دهه فعالیت هنری در اوج، بهحق صدای مردم ایران لقب گرفت، تبلور هنر و فرهنگ ایرانی معاصر است.
شجریان عزیز که بسیاری از اشعار بزرگان ادب فارسی را در حافظهی مردم ماندگار کرد، خود نیز همچون آنان، به اعماق دل اقشار گوناگون راه یافت. او هم خاطرهساز لحظههای گوناگون زندگی مردم میهنش بود و هم هنگام نیاز، هنر و نام و آوازهاش را برای کمک به هنر منطقهی زلزلهزدهی بم به خدمت گرفت.
این هنرمند بزرگ، جان چند نسل را، با آواز بینظیرش، از کودکی به اشعار بزرگان و مفاخر ادب فارسی مأنوس کرد، راه تازهای در موسیقی ایرانی گشود و با تربیت شاگردان بسیار هنر ایرانی را تنومندتر ساخت.
در کارنامهی هنری شجریان، علاوه بر همهی فعالیتهای هنری و آثار گرانقدرش، همکاری با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و کمک به ماندگار کردن اشعار بزرگان و ذخیرهی ارزشمند موسیقی ایرانی برای کودکان و نوجوانان نیز به ثبت رسیده و ماندگار است. انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، درگذشت این هنرمند ارجمند را به همهی مردم، بهویژه اهالی فرهنگ و هنر و خانوادهی عزیز استاد تسلیت میگوید.
انجمن نویسندگان کودک و نوجوان
1 دیدگاه
رفتی ای فصل قشنگ و سرخ وکال // رفتی ای زیبا ترین تقویم سال // رفتی و در من گلی یخ بست و مرد// رفتی و آلاله ام را گریه برد// رفتی و من گریه کردم در اذان // زیر باران زیر پیک ناودان // بی تو من آلاله ای آواره ام // خسته ای درسنگلاخ خاره ام .
عشق استاد هرگز از دلهایمان …… نام استاد هزگز از لبهایمان ….. و صدای استاد هرگز از گوشهایمان بیرون نخواهد رفت.