گام‌هایی برای پیمودن
مجمع ادوار انجمن نویسندگان کودک و نوجوان روز سه‌شنبه، ۷ اردیبهشت ۹۵ با حضور جمعی از اعضای هیئت‌مدیره و بازرسان دوره‌های فعلی و پیشین انجمن برگزار شد.
در ابتدای جلسه، فریدون عموزاده خلیلی ضمن خوشامد به حاضران، درباره‌ی دلایل شکل‌گیری مجمع ادوار گفت: از سالهای ابتدایی شروع به کار انجمن مجمع ادوار با این هدف که انجمن بتواند از پشتوانه‌ی فکری جمع معتمدی که در دوره‌های گذشته‌ی مسئولیتی برعهده داشتند، استفاده کند، تشکیل شد.
او ادامه داد: همه‌‌ی یاران قدیمی انجمن باید در انجمن نقش داشته باشند و بتوانند به طور منظم و مستمر تجربه‌هایشان را به بقیه منتقل کنند. چه از نظر تشکیلاتی و چه شرایط روز نمی‌شود انجمن با سلیقه‌‌ی یک گروه اداره شود. اگر سلیقه و همراهی دوستان دیگر کمک نکند، انجمن ضعیف می‌شود و اثرگذاری‌اش کم می‌شود.
رئیس هیئت‌مدیره‌ی انجمن در ادامه با اشاره به این‌که در حوزه‌های فرهنگی، از جمله سینما، مطبوعات و کتاب اتفاق‌های خوبی افتاده، اضافه کرد: در حال حاضر فضای جامعه برای این‌که انجمن بتواند فعالیت‌های فرهنگی و صنفی انجام بدهد، فراهم است و اگر همتی در ما باشد و بتوانیم از مجموعه‌ی مؤلفه‌های موجود و نیز تجربه‌های دوستان قدیمی انجمن استفاده کنیم، اتفاق‌های خوبی می‌افتد.
سپس فرصت برای پیشنهاد و صحبت در اختیاز حاضران در جلسه قرار گرفت.
فرهاد حسن‌زاده پیشنهاد کرد: اخیراً شنیده‌ام انجمن صنفی ویراستاران تشکیل شده و در وزارت کار به ثبت رسیده است. فکر می‌کنم ما هم بتوانیم انجمن را به شکل صنفی به ثبت برسانیم و مطالبات صنفی اعضا را پی‌گیری کنیم.
مهدی حجوانی گفت: یکی از دلایلی که در گذشته نتوانستیم انجمن صنفی نویسندگان را ثبت کنیم، این بود که نویسندگی در وزارت کار شغل محسوب نمی‌شود. بنابراین تصمیم گرفته‌ایم انجمن فرهنگی باقی بمانیم، اما کارهای صنفی انجام بدهیم. تا به حال هم موفق شده‌ایم بسیاری از این کارها را انجام بدهیم؛ از بیمه‌ی اعضا گرفته تا بحث آموزش.
حمیدرضا شاه‌‌آبادی با اشاره به جلسه‌های خوب گذشته از جمله جلسه‌های ماهانه‌ی تخصصی و جلسه‌های نقد کتاب گفت: سقف ۱۸ سالهای داریم که ۱۸ سالگی‌اش افتخار ماست. با تکیه کردن به این سقف می‌شود کارهای بزرگی انجام داد. اگر بنشینیم دور هم و با هم بلند بلند فکر کنیم، به آن می‌رسیم.
او در ادامه گفت: بدون این‌که انجمن صنفی باشیم می‌توانیم کارهای صنفی انجام بدهیم، از جمله تعریف کردن تعرفه برای آثارمان، قرارداد تیپ برای نویسندگان و ارائه‌ی مشاوره‌های حقوقی.
سوسن طاقدیس گفت: باید فکری برای درآمدزایی انجمن بکنیم و هدف دیگر‌مان باید این باشد که هویت نویسنده را ارتقا بدهیم. باید آن‌قدر به انجمن و نویسنده شخصیت بدهیم که فعالیت برای انجمن از نظر معنوی و روحی برایش باارزش باشد.
و طاهره ایبد گفت: برای درآمدزایی در جلسات ادواری گذشته چند پیشنهاد شده بود، از جمله رونمایی کتاب‌های اعضا. او افزود: در انجمن جای برگزاری کنگره خالی است. کنگره‌ای که به خود ادبیات کودک، داستان و شعر و…، بپردازد و درباره‌ی ادبیات نباشد.
معصومه انصاریان با اشاره به این‌که جان انجمن کار داوطلبانه است، گفت: اتفاقات خوب وقتی در انجمن می‌افتد که کننده‌ی کار وجود داشته باشد. تلاش هیئت‌مدیره‌ی این دوره این بوده که کمیته‌ها را دوباره تشکیل بدهد. اما کار داوطلبانه در انجمن کم‌رنگ است و از این موضوع آسیب می‌بیند. وقتی به گذشته برگردیم می‌بینیم هر اتفاق خوبی که در گذشته افتاده به دلیل حضور کسانی بوده که آن را انجام داده‌اند.
محسن هجری پیغام محمود آموزگار، رئیس اتحادیه‌ی ناشران، را به انجمن رساند و گفت: ایشان گفتند بودن انجمن فی‌النفسه، حتی اگر کاری انجام ندهد، ارزشمند است. ما انجمنی با این ویژگی‌ها نداریم که دوام آورده باشد. هجری در ادامه گفت: انجمن باید درباره‌ی مسائل فرهنگی و مسائلی که به طور مستقیم به منافع نویسنده مربوط است، موضع‌گیری داشته باشد.
مجید راستی گفت: عضو انجمن بودن اهمیت زیادی دارد. گویی لشکری پشت سرمان است که با انرژی‌اش از ما حمایت می‌کند و به تک‌تکمان روحیه می‌دهد. هویت انجمن همین حس است. او پیشنهاد کرد: انجمن می‌تواند با برگزاری یکی دو کار در سال هویت یک‌پارچه‌اش را حفظ کند؛ مثلاً برگزاری سمینار ادبیات کودک و رونمایی فصلی یا دو فصلی کتاب اعضا.
در پایان فریدون عموزاده‌ی خلیلی گفت: شکل تشکیلاتی انجمن سنتی است. شاید باید دراین شکل تجدیدنظر کنیم. یعنی به جای این‌که کسی را مسئول کمیته‌ای کنیم که فرصت نداشته باشد وظایف گستره‌ی آن را انجام دهد، کارها کوچکتر کرده و به شکل پروژه‌ای به اعضا بسپاریم. تشکیلات انجمن را چابک کنیم و امیدوار باشیم اتفاق‌های بهتری بیفتد.
