بیانیه‌ی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان درباره‌ی مسمومیت‌های پیاپی دختران و پسران دانش‌آموز
به نام پروردگار کودکی
نخستین بار که خبر مسمومیت دسته‌جمعی دختران دانش‌آموز در قم را شنیدیم، آرزو کردیم این خبر، شایعه‌ای بی‌اساس باشد، زیرا حتی تصور این‌که افراد یا جریان‌هایی عمداً و با برنامه‌ریزی دست به چنین جنایتی بزنند، هولناک بود.
پس از مدتی سکوت، اول برخی از دست‌اندرکاران آموزش و پرورش نوع بازتاب این خبر را جوسازی بدخواهان تلقی کردند. سپس اطلاع‌رسانی ناقص و همراه با تعلل و تناقض مسئولان و سرانجام اظهاراتی مبنی بر احتمال عمدی‌بودن حوادث، اثر مخرب فاجعه را دوچندان کرد.
چندی بعد این حادثه‌ی تلخ در شهر بروجرد نیز اتفاق افتاد و این روزها در شهرهایی از استان‌های دیگر و نیز در مدارس پسرانه تکرار شده است. اینک پس از سه ماه و با وجود این همه دوربین مداربسته و چشمان ناظر که حتی از نوع پوشش زنان در یک مؤسسه یا اداره باخبر می‌شوند، مجرم یا مجرمانی شناسایی و دستگیر نشده‌اند.
آقای یونس پناهی معاون وزیر بهداشت در توضیح مسمومیت‌های سریالی اظهار کرد که افرادی دوست دارند تمامی مدارس به‌خصوص مدارس دخترانه تعطیل شوند. باید پرسید دست‌اندرکارانی که انتشار اخبار این مسمومیت‌های دسته‌جمعی را تشویش اذهان عمومی قلمداد می‌کنند و به رسانه‌ها دستور می‌دهند که به شایعات دامن نزنند، آیا هنوز متوجه نشده‌اند که مبهم‌ماندن ماهیت مجرمان و عدم مجازات آنان، بیش از هرعامل دیگری در تشویش اذهان عمومی و کاهش اعتماد مردم مؤثر است؟ آیا قرار است تحقیقات درباره‌ی این حوادث همچون تحقیقات درخصوص حوادث اسیدپاشی به چهره‌ی دختران اصفهانی بی‌نتیجه بماند؟
تردید نکنیم که حافظه‌ی جمعی و افکار عمومی، این کوتاهی‌ها را به خاطر خواهد سپرد. در تصور جامعه، مدرسه خانه‌ی دوم دانش‌آموزان و محلی امن است که والدین باید فرزندانشان را با خیالی آسوده به آن بسپارند و کودکان، باید هر روز با اعتماد و آرامش در آن قدم بگذارند. این دیدگاه تاریک‌اندیش، افراطی و واپس‌گرا که پیش‌تر حوادثی مشابه را در افغانستان رقم زد، بی‌شک در سودای محرومیت دختران از ادامه‌ی تحصیل و اجبار آنان به خانه‌نشینی و فرزندآوری است.
در چشم ما نویسندگان و پدیدآورندگان ادبیات کودک و نوجوان، موجودیت شریف مخاطبان به ویژه دختران که در مطالعه‌ی آثار ادبی مشتاق‌تر و فعال‌ترند، سرمایه‌ای ملی به‌شمار می‌رود. انجمن نویسندگان کودک و نوجوان خواهان پایان این روند شوم و نیز شناسایی، معرفی و مجازات علنی طراحان، آمران و عاملان این فاجعه و سرانجام تضمین لازم برای پیشگیری از تکرار چنین وضعیتی است. انجمن همچنین خواستار آزادی جامعه‌ی مدنی در نقد عملکرد مسئولان و آزادی خبرنگاران در اطلاع‌رسانی صریح و شفاف است.
اسفند ١۴٠١
