بیانیهی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در روزهای حمله روسیه به اوکراین
بیایید بر جنگ پیروز شویم، نه در جنگ
هنگامی که کودکان احساس ناامنی و بیپناهی کنند، جهان باید برای خودش و آیندهاش بهراسد. وقتی جوانهی امید به زیستن در دل و جان کودکان و نوجوانان پژمرده شود، جامعهی بشری باید دلنگران سلامت خود باشد.
بیش از دو سال است، دنیا گرفتار پاندمی ترسناکی شده است و همزمان بچههای زیادی در جایجای این کرهی خاکی، رنج جنگ و درد آوارگی و انواع خشونت و محرومیت را نیز تحمل میکنند. گویا ما بزرگترها فراموش کردهایم که طبق پیماننامهی حقوق کودک که بیشتر کشورها آن را پذیرفتهاند، همهی کودکان، از هر نژادی و در هر سرزمینی، از جمله در منطقهی پرآشوب خاورمیانه، حق برخورداری از مواهب زندگی سالم، همراه با آرامش و بدون خشونت را دارند.
انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در دل افروخته شدن شعلههای جنگی تازه، خواندن خبر کشته شدن شماری از کودکان اوکراینی و دیدن تصاویر بچههای اوکراینی درگیر بیماریهای خاص که ماسک بر چهره در پناهگاهها زانوی غم و اضطراب در بغل گرفتهاند، به زورگویان و زورمندان عالم یادآور میشود که در نهایت قدرت «تیستوی سبزانگشتی» از شما بیشتر است. هر اندازهقدر که شما آتش ببارید، باز هم «پییر» از کتاب «کودک سرباز دریا» برخواهد خاست و به آقای پیشون خواهد گفت: «من خوشبخت هستم چون میخواهم دوباره مبارزه کنم.
– مبارزه بهخاطر چه؟
پییر (با لبخند): بهخاطر صلح.»
ما به دولتمردان، قدرتمندان و جنگافروزان اعلام میکنیم هنگامی که تصمیم به آغاز جنگ میگیرید، کمترین توجهی به سلامتی جسمی و روانی نسلی ندارید که آیندهی کشورها و آیندهی بشر در دستانشان خواهد بود. بهخاطر همین، خواندن دستکم یکی دو رمان که زشتیهای جنگ را به تصویر کشیده و تولد صلح، دوستی و زیبایی را به دست کودکان و نوجوانان داستان به نمایش درآوردهاند؛ از طرف ما نویسندگان برای شما تجویز می.شود. اگر در کودکی این کتابها را نخواندهاید وظیفه دارید در بزرگسالی، در برابر خالقان کتابهای ضد جنگ در جهانِ کودکان زانو بزنید و به پیامدهای این همه ویرانی بیندیشید.
هرچند میدانیم معادلات سیاسی قدرتها بسیار پیچیدهتر از این حرفهاست، اما حکمت سعادتمندی بشر در سادگی و صراحت کودکانه نهفته است. میتوانید امتحان کنید و برای یک بار هم شده از موضع فرمان آتش به سربازان عقبنشینی کنید، به جهان رؤیاهای نویسندگان، شاعران و کودکان سفر کنید و از کودکی خود دستور بگیرید تا بتوانید به همزیستی و زندگی بیش از جنگ و نابودی بها دهید و شجاعت پذیرفتن گفتوگو و صلح را بیابید.
ما نویسندگان ایرانی که عمر خود را صرف نوشتن برای کودکان و نوجوانان کردهایم و با خلق و روایت داستانها و شعرها و آثار گوناگون برای آنها فضایی سرشار از امید و شادی و آگاهی میسازیم؛ بعضیهایمان کودکی و نوجوانیمان را در سایهی جنگی هشتساله و زیر بمبارانها و موشکبارانها و در آوارگی گذراندهایم و برخی دیگر شاهد آثار ویرانگر جنگ بر زندگی کودکان سرزمینمان بودهایم. ما طعم بسیاری از ویرانیها و تلخیهای جنگ، زلزله، بیآبی، آلودگی هوا، پاندمی، تحریم و انواع فشارها و نارساییها را چشیدهایم و اکنون از سر همدردی، بهطور جدی از همهی کسانی که میتوانند نقشی در توقف این جنگ و دیگر جنگها و ناآرامیها داشته باشند میخواهیم با تمام توان در برابر جنگ و جنگافروی بایستند. در پایان، شعر «طرحی برای صلح-۳» اثرِ قیصر امینپور، شاعر فقید ایرانی را به.عنوان مصداق انسانی و هنری رؤیای صلح میآوریم: «شهیدی که بر خاک میخفت/ سرانگشت در خون خود میزد و مینوشت/ دو سه حرف بر سنگ:/ به امید پیروزی واقعی/ نه در جنگ،/ که بر جنگ!»
انجمن نویسندگان کودک و نوجوان ایران
۱۳ اسفند ۱۴۰۰ هجری خورشیدی
