۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۴، نسترن فتحی، نویسنده و مترجم ادبیات داستانی کودک و نوجوان، مهمان هشتمین نشست استیج نمایشگاه بین‌المللی کتاب بود.
فتحی نوشتن را وقتی آغاز کرد که ۸ سال داشت. اولین داستان‌هایش را در دفتری با جلد آبی می‌نوشت و هنوز با اشتیاق از خاطره‌ی آن دفتر یاد می‌کند.
در دوره‌ی نوجوانی در مدرسه معروف شد به دانش‌آموزی که انشاهای خوبی می‌نویسد.
این نویسنده‌ی ادبیات کودک و نوجوان در سال‌هایی که داستان‌نوشتن را به طور حرفه‌ای آغاز کرد، ابتدا برای مخاطب بزرگ‌سال می‌نوشت، اما رفته‌رفته احساس کرد که دنیای ذهنی‌اش به دنیای کودکان نزدیک‌تر است و چالش‌هایی که از دیدگاه او در نوشتن برای کودکان وجود داشت، برایش جذاب‌تر بود؛ بنابراین داستان‌نویسی و به‌ویژه نوشتن در گونه‌ی فانتزی برای کودکان و نوجوانان را تجربه کرد.
او در کنار تالیف برای کودکان، ترجمه‌ی کتاب برای این گروه از مخاطبان را نیز در کارنامه‌ی کاری خود دارد.
نسترن فتحی که تاکنون کتاب‌های بسیاری در حیطه‌ی تالیف و ترجمه برای بچه‌ها از او به چاپ رسیده، معتقد است هر نویسنده‌ای لحظه‌هایی در نوشتن دارد که منحصربه‌فرد است. او اسم آن لحظه‌های طلایی را گذاشته است: لحظه‌ی جرقه! از نظر فتحی این لحظه می‌تواند در هر زمان و مکانی برای نویسنده اتفاق بیفتد، و در این لحظه‌ی خاص است که موضوع و خط اصلی داستان خودش را به نویسنده نشان می‌دهد و خوب است که نویسنده لحظه‌های جرقه را بلافاصله یادداشت کند و بعد برای نوشتن و خلق نهایی اثر، سراغ یادداشت‌هایش برود.
این نویسنده و مترجم ادبیات کودک به پدر و مادرها توصیه کرد هم خودشان کتاب بخوانند و هم فرزندانشان را در معرض کتاب‌های متنوع قرار دهند. او تاکید کرد فقط کتاب‌های آموزشی نمی‌تواند نیازهای بچه‌ها را برآورده کند. بچه‌ها نیاز دارند کتاب‌هایی فقط برای خندیدن، یا برای خوابیدن، برای اندیشیدن، برای لذت‌بردن و … داشته باشند یا بخوانند.
او در ادامه‌ی این دیدگاه بیان کرد لازم است بچه‌ها در معرض کتاب‌های متنوع باشند تا هم به علاقه‌هایشان پاسخ داده شود و هم سلیقه و ذائقه‌شان با خواندن کتاب ارتقا پیدا کند.
فتحی در پایان این نشست، بخش کوتاهی از کتاب گلدونه و ماه‌پیشو؛ یکی از تازه‌ترین آثارش را برای حاضران خواند.
