سرنوشت میلیون‌ها کودک و نوجوان ایرانی جای آزمون و خطا نیست

0

واکنش هیئت مدیره انجمن نویسندگان کودک و نوجوان درباره‌ی وزیران پیشنهادی «آموزش و پرورش» و «فرهنگ و ارشاد اسلامی»:
سرنوشت میلیون‌ها کودک و نوجوان ایرانی جای آزمون و خطا نیست

هیئت مدیره انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، همزمان با معرفی وزیران پیشنهادی کابینه، دغدغههای خود را در ارتباط با ادبیات کودک و نوجوان و آینده‌ی کودکان و نوجوانان میهن بیان کرد.
به گزارش روابط عمومی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان اعضای هیئت مدیره این انجمن در سی و دومین جلسه خود نسبت به رویکردها و برنامههای وزیران آموزش و پرورش و فرهنگ و ارشاد اسلامی ابراز نگرانی و تأکید کردند که کم‌تجربگی، ناشناخته‌بودن، فقدان شناخت کافی از دو عرصه‌ی مهم و گسترده‌ی «آموزش و پرورش» و «فرهنگ و هنر»، نداشتن ارتباط با بدنه‌ی آموزش و پرورش یا اهالی حوزه‌ی فرهنگ و هنر و حتی عدم مقبولیت وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش در کمیسیون تخصصی مجلس، بر دغدغه‌‌های انجمن نویسندگان در این زمینه می‌افزاید.
اعضای هیئت مدیره انجمن نویسندگان کودک و نوجوان یادآوری این موضوع به رئیس‌جمهوری و نمایندگان مجلس شورای اسلامی را ضروری دانستند که سرنوشت تعلیم و تربیت میلیون‌ها کودک و نوجوان ایرانی یا عرصه‌ی مدیریت کلان فرهنگی و تصمیم‌گیری برای چندین رشته‌ و شاخه‌ی فرهنگی- هنری و هزاران فعال این حوزه‌، جای آزمون و خطا نیست.
این اعضا تأکید کردند در روزگاری که فعالان آموزش و پرورش و مدارس از یک سو و عموم فعالیت‌های فرهنگی و هنری از گالری‌ها و سینما و هنرهای نمایشی گرفته تا عرصه‌ی کتاب و مطبوعات از سوی دیگر به‌ خاطر همه‌گیری کرونا، مشکلات اقتصادی و معضلات دیگر مانند محدودیت بیش از اندازه و سانسور، به سختی روزگار می‌گذرانند، لازم است فارغ از گرایش‌های سیاسی افرادی باتجربه و مسلط به این حوزه‌ها، شناخته شده و مورد اعتماد نسبی اهالی این دو وزارتخانه پای به میدان اداره‌ی این دو وزارتخانه‌ی مهم و حساس بگذارند؛ آنگاه می‌توان انتظار داشت چنین افرادی بتوانند اعتماد معلمان و اهالی فرهنگ و هنر را کم و بیش جلب کنند و مورد پذیرش قرار بگیرند و صرفاً با چنین پیش‌زمینه‌ای و به مدد بهره‌گرفتن از حضور چهره‌های مورد اعتماد، می‌توان به ایجاد همدلی نسبی و برداشتن گام‌های مؤثر و مثبتی برای حل مسائل پیش رو امید داشت.
هیئت مدیره نویسندگان کودک و نوجوان با اشاره به این موضوع که وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد اسلامی متنی با شعار آمیخته را به‌ عنوان برنامه‌ی خود برای اداره‌ی این وزارتخانه ارائه و در بیان خود هدف، اقدام، آرزو و تهدید را با هم خلط کرده و در آن از چگونگی و شیوه‌های تحقق این شعارها و آرزوها هم چندان خبری نیست، تصریح کردند: نگاه وزیر پیشنهادی در برنامه‌ی ارائه شده، کاملاً بدبینانه و مبتنی بر تشدید محدودیت و نظارت است.

در برنامه‌ی وزیر پیشنهادی بیش از چند جمله‌ در باره‌ی زیر بنایی‌ترین بخش ادبیات، یعنی ادبیات کودک و نوجوان مشاهده نمی‌شود
اعضای هیئت مدیره انجمن همچنین اظهار داشتند: وزیر پیشنهادی که در بخش فرصت‌ها و قوت‌های برنامه‌اش از «سابقه تمدن و فرهنگ شکوهمند ایرانی و اسلامی و آثار بی‌بدیل آن در حوزه هنرهای تجسمی، معماری، ادبیات، فلسفه و عرفان، موسیقی و…» یا «سابقه تاریخی طولانی ادبیات متعالی زبان فارسی» یاد می‌کند؛ توجه ندارد که این فقط سابقه و پیشینه و‌ صرفاً بنا و مجسمه‌ای نیست که در حفاری‌های باستان‌شناسان کشف شده باشد؛ بلکه میراث ارزشمندی است که به‌رغم همه‌ی فراز و نشیب‌ها و با تمام آسیب‌هایی که از هجوم و غارت بیگانگان متمدن و نامتمدن بر آن وارد شده، به دست پرتوان هنرمندان بافرهنگ نسل به نسل، زنده مانده تا به نسل حاضر برسد و در چهره‌های فرهنگی- هنری روزگار ما و آثار ارزنده‌شان تجلی بیابد و مایه‌ی سرافرازی و افتخار میهنمان باشد.
نویسندگان کودک و نوجوان عضو هیئت مدیره انجمن تأکید کردند: پدیدآورندگان حوزه‌ی هنر و ادبیات کودک و نوجوان ایران، در طول نیم‌قرن گذشته، به‌رغم کم‌توجهی‌ها هم‌زمان هم در نمایشگاه‌ها، جشنواره‌‌‌ها و جایزه‌های معتبر بین‌المللی درخشیده‌اند و هم در داخل برای کودکان و نوجوانانِ چند نسل اخیر خاطره‌های جمعیِ زیبا و امیدبخش ‌آفریده‌اند؛ اما در برنامه‌ی بلندبالای وزیر پیشنهادی بیش از چند جمله‌ی عمدتاً آماری در باره‌ی فرهنگ، هنر و ادبیات کودک و نوجوان که زیربناییترین بخش ادبیات است، مشاهده نمی‌شود.

دانش‌آموزان امروزی مجال دیکته‌کردن سیاست‌های غیرواقع‌بینانه را نخواهند داد
هیئت مدیره انجمن نویسندگان کودک و نوجوان یادآور شدند: این انجمن نگران پیامدهای تلاش برای حاکم‌شدن رویکرد آمرانه و سنتی در آموزش و پرورش کشور است و این نگرانی هنگامی افزایش می‌یابد که می‌بینیم متأسفانه وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش در اغلب سخنان خود به وعده‌های کلی سنجش‌ناپذیر بسنده می‌کند و به برنامه‌های ویژه حوالت می‌دهد و البته جزو موارد معدودی که کمی وارد جزئیات می‌شود، وعده‌ی تفکیک جنسیتی در آموزش می‌دهد. از یاد نمی‌بریم که بخشی از بدنه‌ی مدیریتی آرزو دارند تربیت سنتی و به خانه برگرداندن دختران را سرلوحه‌ی برنامه‌های آموزشی خود قرار دهند؛ غافل از این‌که تحولات زمانه راه بر اجرای چنین برنامه‌هایی می‌بندد. به گمان ما نه بدنه‌ی آموزش و پرورش کشور، نه اغلب خانواده‌ها و نه دانش‌آموزان امروزی، مجال دیکته‌کردن سیاست‌های غیرواقع‌بینانه، نادیده گرفتن نیازها و خواسته‌های به‌روز مخاطبان، یا بی‌اعتنایی به دستاوردهای جدید بشری را به مدیران نخواهند داد.
اعضای هیئت مدیره در این جلسه خاطرنشان کردند: تردیدی نیست که شیوه‌های آموزش و پرورش هر کشوری با ویژگی‌های بومی و فرهنگی‌اش گره خورده، ولی این به معنای بازگشت به نظام مکتب‌خانه‌ای دوران قاجار نیست. به نظر می‌رسد لازم است رئیس جمهور و نمایندگان مجلس به این واقعیت توجه داشته باشند که مخاطبان نظام آموزش و پرورش، به درجه ای از بالندگی فکری و هویتی رسیده‌اند که باید متناسب با اقتضائات روز و با شیوه‌های تربیتی نوین برای تعلیم و تربیت آنها تصمیم گرفت و برنامه‌ریزی کرد و دیگر ساختار سنتی پاسخ‌گوی نیازهای جامعه‌ی دانش‌آموزی، معلمان و خانواده‌های آنان نخواهد بود.

به اشتراک بگذارید

یک دیدگاه بنویسید