نامه‌ی انجمن به فرزندان قهرمانان آتش‌نشان

0

به نام پروردگار کودکی

گیرنده: فرزندان قهرمانان آتش‌نشان

فرستنده: انجمن نویسندگان کودک و نوجوان

دوست خوبمان سلام

می‌دانیم که حالت خوب نیست. می‌دانیم که دلگیری. می‌دانیم که غمگینی. می‌دانیم که دلتنگ پدرت هستی.

دوست خوبمان

شاید ما پدرت را ندیده باشیم؛ اما او را خیلی خوب می‌شناسیم؛ خیلی خوب. می‌پرسی از کجا؟

ما نویسنده و شاعریم. ما قصه و داستان و شعر می‌نویسیم. توی قصه‌ها و داستان‌ها و شعرها پر از قهرمان است. ما قهرمان‌ها را خیلی خوب می‌شناسیم. می‌دانیم که قهرمان‌ها مقابل بدی‌‌ها، زشتی‌ها می‌ایستند و برای نجات جان دیگران با دیو و هیولا و اژدها و حاکمان ستمگر مبارزه می‌کنند. می‌دانیم که  قهرمان‌ها از  زندان و آتش و مرگ نمی‌ترسند. می‌دانیم که قهرمان‌ها هرگز نمی‌میرند؛ آن‌ها صد سال، هزار سال، میلیون میلیون سال دیگر زنده‌اند. قهرمان‌ها‌ زنده می‌مانند؛ چون می‌روند توی کتاب‌‌ها، می‌روند قهرمان قصه‌ها و داستان‌ها می‌شوند و آدم‌ها آن‌ها را می‌خوانند. آدم‌ها آن‌ها را می‌خوانند، چون قهرمان‌ها را دوست دارند.

برای همین است که پدرت را خیلی خوب می‌شناسیم. برای همین است که می‌دانیم آن مرد که به سمت آتش دوید، پدر تو بود و می‌دانیم آن مرد، قهرمان ایران است.

دوست خوبمان

ما هم دلتنگیم، ما هم دلگیریم، ما هم غمگینیم و

به آن مرد که باران شد تا آتش را خاموش کند،

به آن مرد که دریا شد تا آتش را خاموش کند،

به آن مرد که رود شد تا آتش را خاموش کند،

و به آن مرد که پدر تو بود، افتخار می‌کنیم.

ما به قهرمانان واقعی زندگی که قهرمانان قصه‌ها و شعرهایمان خواهند شد، افتخار می‌کنیم.

انجمن نویسندگان کودک و نوجوان

به اشتراک بگذارید

یک دیدگاه بنویسید