نویسندگان و پدیده‌ی کودک‌آزاری
این روزها انتشار چند خبر پیرامون کودک‌آزاری کافی بود تا دوباره حساسیت‌ها به این آسیب اجتماعی بیش از پیش مطرح شود. انعکاس این موضوع در میان نویسندگان و پدیدآورندگان ادبیات کودک به‌ویژه اعضای انجمن نیزکم رنگ نبود، چنانچه مهناز باقری خبرنگار و عضوانجمن، ضرورت برخورد با فاجعه‌ی کودک‌آزاری را تا آن اندازه با اهمیت می‌داند که حتی ورود نهادهایی چون انجمن نویسندگان کودک و نوجوان را جهت آسیب شناسی پدیده کودک آزاری لازم می‌بیند. باقری بر این باور است که واکنش نهادی چون انجمن به این پدیده‌ی غیرانسانی موجب می‌شود تا حساسیت‌ها به این موضوع بیشتر جلب شود که در ادامه می‌تواند در یافتن راه حل‌های متناسب موثر واقع شود.
مصطفی خرامان نویسنده و عضوانجمن در این باره می‌گوید: در این که پدیده‌ی غیرانسانی کودک آزاری محکوم است، تردیدی نداریم، اما باید دید که نهادی همچون انجمن چه کمک‌های موثری می‌تواند فراتر از موضع گیری‌های معمول انجام دهد.
خرامان اضافه می‌کند: آن چه درشرایط کنونی نیاز است تشکیل گروه‌های کارشناسی است که با بهره گیری از صاحب نظران در حوزه‌های مختلف مربوط به کودک، به ریشه‌یابی این پدیده‌ی غیرانسانی بپردازد.
به باور خرامان رشد کودک آزاری تنها به حوزه‌ی مسائل اخلاقی و تربیتی ب از نمی‌گردد، از دیدگاه این نویسنده فقر و شرایط دشوار اقتصادی به ویژه در اقشار فرودست جامعه می‌تواند خشونت‌هایی از این دست را تشدید کند.
محمد طلوعی نویسنده و عضو انجمن از زاویه‌ی دیگری به این موضوع می‌پردازد و می‌گوید: فقر نمی‌تواند تنها عامل رشد پدیده‌ی کودک آزاری باشد، بلکه در وجهی عمده به تغییر ساختار جامعه نیز برمی گردد. به عبارتی دیگر جامعه‌ی ما در گذار ازجامعه‌ی سنتی به مدرن هنوز نتوانسته هویت جدید خود را بشناسد و به همین دلیل در ارائه‌ی راهکارهای جدید عاجزاست، که این عجز و ناتوانی در برخورد عقلانی با مشکلات خانواده به طور غریزی به راه حل‌های خشونت آمیز منجر می‌شود.
طلوعی می‌گوید: خانواده‌ی سنتی که دارای هسته‌ی ریش سفیدی با حضور پدربزرگ و مادربزرگ و دیگر بزرگترهای فامیل بود، در بسیاری از جوامع شهری به ویژه کلان شهرها متلاشی شده و به همین دلیل خانواده در شکل جدیدش فاقد عناصر حمایتی لازم است و در مواردی که بحران در خانواده به وجود می‌آید، پدر یا مادر ناچارند به تصمیم‌گیری فردی متوسل شوند که در اغلب موارد با آزمون و خطا و هزینه‌های بسیار توام است.
طلوعی اضافه می‌کند: مشکل دیگری که به پدیده کودک آزاری دامن می‌زند، سوءتعبیر از قوانین فقهی است که این توهم را در برخی به وجود می‌آورد که حضانت و سرپرستی کودک را با برده داری اشتباه می‌گیرند و به این باور غلط دچار می‌شوند که در هر برخوردی با کودک مجاز و محق هستند.
